शहरकी केटी पहाडमा बिबाह गरेर गईछन् । नयाँ बुहारी सासु सँग सोधेर काम गर्ने क्रममा एकदिन बिहानै……… बुहारी : आमा बिहानी भयो के काम गरूँ? सासु : जाउ एक डोको
बजारको बीचमा एउटा जादूगर जादु देखाउँदै थियो मान्छेको ठुलो भिंड लागेको थियो । उसले एउटा केटोलाइ कपडाले छोप्छ र छुरिले छेड्छ । रागतसरीको छुरी देखाउँदै, डमरुको तालमा भन्छ… जादुगर
गत महिना काठमाण्डौमा एउटा चित्रकला प्रदर्शनी भएको थियो । कार्यक्रममा प्रमुख एकजना मन्त्रीजी थिए । अवलोकनको क्रममा मन्त्रीले चित्रकारलाई सोधेछन्, मन्त्री : अनि यो चाहिँ कस्तो खालको चित्र हो
योग साधना केन्द्रमा गुरुले साधकहरुलाई भन्नु हुन्छ… गुरू : प्रिय साधक साधिकाहरु, अब केहीबेर आफ्नो सोचलाई आज्ञाचक्रमा केन्द्रीत गर्नोस् । आज्ञाचक्र भनेको निधारको बिच भाग हो । ध्यानमग्न भएर हेर्नुस
जिवन नामको बेरोजगार युवा बाटो छेउको पर्खालमा रहेको एकआँखे प्वालबाट निरन्तर हेरिरहेको थियो । सृजन नामको अर्को युवा सडकको पारीबाट उत्सुकहुँदै आएर जीवनलाई हटाउँछ, र आफु त्यही प्वालबाट हेर्न
रेडियो प्रविधि भर्खरै सुरुवात भएको बेला एउटा गाँउलेले रेडियो किनेर लगेछन् । छिमेकीहरु समेत भेला भएर रेडियो सुनिरहेकाबेला एकजना छिमेकिले कुरा सुरु गरे : हैन यो रेडियोमा कति धेरै
खुशी खोज्न मान्छेले हजार उपाय लगाउछ तर सधैं असफल हुन्छ, किन ? किनकी मान्छेको स्वभाव नै इर्श्यालु हुन्छ । यहाँसम्मकी भगवानको कठघरामा पनि लोभ र मोहले छोड्दैन । नपत्याए देव-मानवको
-भित्तो हेरेर दिन कटाउने, रातो भए रिसाउने, हरियो हुँदा रमाउने- को हुन् ? -दिनमै लखपती, छिनमै रोडपती, के मा छ त्यस्तो सम्पती ? -अर्काको लगानीमा च्याँखे थाप्ने, करोडपती बन्ने
राष्ट्रिय झन्डाको अधिकांश भाग रातो भएपनि वरिपरी निलो रङले घेरेपछि मात्रै ‘रातो र चन्द्रसुर्यको जङी निशान’ पुरा हुन्छ । सायद त्यसैले होला छिमेकी राष्ट्रले सिमाना मिच्दा हामी सामुहिक रुपमा
जेठो छोरोको नाम उज्जवल छ भने कान्छाको प्रज्ज्वल हुनैपर्छ । त्यसैगरि कान्छाको नाम सुरेश छ भने जेठाको रमेश नै हुन्छ नत्र दाजुभाइ नै हैनन् झैं गरिन्छ । पारिवारिक