मोटरसाइकल चलाई रहेका धन प्रसादले एक बटुवालाई ठक्कर दिएछन् ।हतार हतार उठाएर भने : तपाईँ भाग्यमानी हुनुहुँदो रहेछ । बटुवा : तिमी आफै ठक्कर दिन्छौ अनि मलाई नै भाग्यमानी भन्छौ,
संजोग धेरै लोभि थियो । एक दिन उ आफ्नो छोरालाई मारसँग पिटिरहेको थियो । त्यसैबेला छिमेकीले सोधे : लौ न यसरी छोरालाई किन पिट्नु भएको ? संजोग : मैले यसलाईं भर्याङ
श्रीमती : ए हजुर, सुन्नु न मैले कति दुखद समाचार सुने नि ! पति : के भयो र त्यस्तो, भन त पत्नी : हाम्रो बिबाह गराउने लमि हुनुहुन्थ्यो नि, वहाँ
गोपाल सर एक धनाढ्य थिए । उनको छोरो अलि फन्टुस थियो । बाबुको छोरालाइ डाक्टर बनाउँने ईच्छाका कारण पढ्न बिदेश गए, तर उनले पढेनन्। ५ बर्ष पछि घर फर्किएकै दिन
बागबजार, काठमाडौंका घर साहुजी र डेरा खोजिदिने दलाल तीर्थराज बीच भएको कुराकानी… तीर्थराज : साहूजी घर खाली रहेछ, भाडामा लाउने हो ? साहुजी : कस्टो मान्छे बस्ने हो ! राम्रो
काठमाण्डौको लैनचौरकी एकजना घरवाला साहुनीको घरमा धेरै मानिस बस्थे । ट्वाइलेट एउटा मात्र, साहुनी पालो मिलाउन लठ्ठी लिएर डिउटी लाग्थिन् । यसै मेसोमा डेरावाला झापालीजी र साहुनी बीचको सम्वाद
एकदिन श्रीमान घर आउँदा निक्कै अबेर भएछ । घर आएर ढोकाबाट भित्र छिर्न नपाउदै श्रीमतीले भनिछिन्……. श्रीमती:- कहाँ जानू भएको थियो ? मैले हजुरको अफिसमा पनि फोन गरि सोधे । हजुर त आज
तिनजना केटाहरु रक्सी भट्टीमा गएर रक्सी खान सुरु गरेछन् । घण्टौं सम्म खाए पछि ट्वाकेन्द्रको अन्तिम वार्तालाप भट्टी साहुनी सँग: ट्वाकेन्द्र : साहुनी, ह्याकुला फ्राइ छ ? साहुनी : केही
माछा-मासु त कुरै छोडौं, लसुन-प्याज सम्म नखाने ज्वाईं-सासुबीचको कुराकानी: सासु: लसुन प्याज त खानु हुन्न नि ज्वाईं ? ज्वाईं: खान्न नि, कैलेकाही चुरोटको गन्ध हटाउँन मात्र खान्छु सासु: ए
एउटा सभाका बक्ता, नेताज्यु र श्रोता बिचको वार्तालाप….. नेता : आदरणिय जनसमुदाय ………………… प्रयत्न गर्नेछु…………………..………..हुनेछ । अन्त्यमा, म कहिल्यै ढाँट्दिन र ढाँट्न चाहन्न । खाने पानी आयोजना यहि बर्ष भित्र