रेस्टुरेन्ट ब्यावसायी : चाख्दै पकाउन छोड्दिन्छु, स्वस्थ खानामा जोड दिन्छु । क्वाटरलाई पेगमा नाप्दिंन, धेरै बनाउन पानी थप्दिंन । नाफाको लोभमा परेर थोरै क्वान्टिटी राख्दिंन, ग्राहक मातेको ठानेर क्वान्टिटी कहिल्यै ठग्दिंन
राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारी– म यो संकल्प गर्दछु कि, करोडौंको गाडी र अरबौंको हेलिकप्टरजस्ता बिलासी बस्तु मेरो आवस्यकता होइनन् । नयाँ बर्ष २०१९ देखि सँस्थाको मर्यादामा आँच पुर्याउनेहरु प्रति पुर्ण चनाखो
भिखारी एउटा पसलेकोमा माग्दै पुगेछ… भिखारी : ए हजुर ५ रुपयाँ दिनुस् न, म तिन दिन देखि भोकै छु । पसले : तिमी यति हट्टाकट्टा छौ । काम गरेर खानु
वाइडबडी प्रकरणमा भ्रष्टाचार भएको लेखा समितिको ठहर ठहर गरेर मात्र हुँदैन, ठहरै बनाउनु पर्छ भ्रष्टहरुलाई । नत्र ठाउँ न ठहर लेखाको रहर मात्रा होला ! चार बर्ष भित्र निजगढसम्म जसरी
भिखारी : हेर्नुस्, म कुनै चानचुने भिखारी होइन । म ‘पैसा कमाउने १०१ सजिला उपाय’ नामको किताबको लेखक हुँ । चन्द्रकला : त्यसो भए किन भिख माग्दैछौ त ?
नेपाली बिषयको परिक्षामा प्रश्न सोधियो : ‘आलस्य के हो ? यस बिषयमा चार पेजको निबन्ध लेख्नुहोस् ।’ एउटा बिद्यार्थीले उत्तर पुस्तिकाको तिनवटा पेज खाली नै राख्यो र अन्मिम पेजमा ठूलो
भौतिक जगतमा खुशी भन्नाले समृद्धि बुझिन्छ । प्रभावकारी सामाजिक सुरक्षा, सुलभ स्वाश्थ्य सेवा, निःशूल्क शिक्षा, सहज उपभोग्य सामाग्री, सम्पन्न वर्तमान, सुरक्षित भविश्य– खुशीको अन्तराष्ट्रीय आधार यिनैलाई मानिन्छ । तर, हामी नेपालीलाई
नेकपामा ओलीको प्रश्ताव अस्वीकृत, फरक मत राख्न नेताहरुले हात उठाए -ओलीले भने: ‘हात तल झार्नोस्, तपाईंहरुका हात गल्लान् तर म छोड्नेवाला छैन ।’ धरहरामा प्रधानमन्त्री : ‘पहिले म नै
पत्नी पत्नी झगडा गरेपछि पति बाहिरिए । केही घण्टापछि घरको बेल बज्यो । पत्नी: (भित्रबाट) को हो, हँ ? किन ? प्रहरी: (बाहिरबाट) हामी प्रहरी ! तपाईंको पतिलाई गाडीले किचेर
खबरदार प्रधानमन्त्रीलाई अण्डर ईस्टिमेट नगरियोस् । उहाँ आफैं गुमराहमा बस्न सक्नुहुन्छ । पर्यटनमन्त्रीलाई सांसदको प्रश्न: फुटबल किनेको कि जहाज ? किनेको त जहाज नै हो तर आफैं फुटबल भईयो ।