प्रकाशित मिति: 18 May, 2020 9:17 am

एक दशक अगाडि यो कथा मैले दिवेस पोखरेलकै लागि लेखेजस्तो भयो…

“…र, केही वर्ष वा दशकपछि कोही नेपाली भाषीले अमेरिकामा कुनै क्षेत्रमा ठूलो सफलता प्राप्त गर्नेछ । उ हलिउडको नम्बर एक कलाकार बन्नेछ । नेवर्ली हिल्समा उसको घर हुनेछ । सिएनएनमा उसको अन्तर्वार्ता आउँनेछ । अमेरिकी राष्ट्रपतिले ह्वाईटहाउसमै भेट्न बोलाउनेछन् । अथाह सम्पती कमाउनेछ । आफ्नो मुलभुमी नेपाललाई थुप्रै च्यारीटी गर्नेछ । त्यो भन्दाज्यादा विश्वका लागि नेपाली साँस्कृतिक दुत भएर नेपालको नाम चम्काउनेछ !”

उसको अपार सफलताले हामी गौरवान्वित हुनेछौं । त्यसपछि नेपाली, गोर्खाली खुकुरी वा टोपीको साइनो जोडेर उसलाई ‘हाम्रो मान्छे’ भन्न थाल्नेछौं । अभिनन्दन र सम्मानका भारी खोलो बगाउनेछौँ । उसलाई नेपालमा लगानी आह्वान गर्नेछौं । तर यो काम पहिल्यै गर्नु पर्दथ्यो, जतिबेला उसलाई आवस्यक थियो ।

मैले भनिसकें याे कथा हो । कथा सधैं अर्धसत्य हुन्छ । नेपाली माटोको सुगन्ध बोकेका दिवेस पोखरेलले यो कथालाई सानै अंशमा भएपनी सत्य सावित गर्दैछन् । अमेरिकन आईडलको उत्कृष्ट ५ मा पुगेका उनलाई अहिले हाम्रो भोटको खाँचाे छ । सबैले उनलाई भोट गरौं । नेपाली माटो र संस्कृतिकाे सुगन्धलाई विश्वसामु फैलाउँ ।” VOTE FOR Arthur Gunn.

संसारभरिका नेपाली भाषीहरुलाई नेपाली झण्डामुनि गोलबन्द पार्न नसकिएला तर हामी भाषा र संस्कृतिको डोरीले नछुट्टिने गरी बाँधिन सक्छौं । अल्मोडा, कुमाउं, गढवाल, नेपाल, दार्जिलिङ, सिक्किम, भुटान आसाम – जहाँ जहाँ नेपालीभाषी छन् तिनीहरुलाई भाषाले जोड्न सकिन्छ ! वर्मा, मलेसिया, थाइल्याण्ड,फिजी, बेलायत, अमेरिका – जता रहेपनि ‘संस्कृति’ले कस्न सकिन्छ।

यो सत्य हो, केही दशकभित्र माथि कल्पना गरिएझैं थुप्रै ‘दिवेसहरु’ तेश्रो मुलुकमा जन्मिने छन् । यो यथार्थलाई बुझेर नेपाली भाषालाई जीवन्त राख्न, संस्कृतिहरुलाई कालान्तरसम्म संरक्षण गर्न, नेपालमा लगानीको सम्भावनाको ढोका सधैंभरी खुला राखिरहन- नेपाल देशले ‘विशेष नीति’ बनाउन र ल्याउन जरुरी छ ! न कि ‘कुचोले बढाउनु पर्ने कसिंगर हावाले उडायो’ भनेर दंग पर्ने !!

(नोट : लेख्दा लेख्दै दिवेस अमेरिकन आईडलको उत्कृष्ट २ मा पुगेको खबर आयो । बधाई तथा शुभकामना । सधैँ भन्न पाउँ- ‘यो मन त हाम्रो नेपाली हो ।’ न कि – ‘नेपालीले मायाँ मार्यो बरिलै !’)

हेर्नूस : सम्बन्धित आर्टिकल – ‘नेपालीले माया मार्ला बरी लै !’